حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ يُوسُفَ، قَالَ أَخْبَرَنَا مَالِكٌ، عَنْ صَالِحِ بْنِ كَيْسَانَ، عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ، عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ الْمُؤْمِنِينَ، قَالَتْ ” فَرَضَ اللَّهُ الصَّلاَةَ حِينَ فَرَضَهَا رَكْعَتَيْنِ رَكْعَتَيْنِ فِي الْحَضَرِ وَالسَّفَرِ، فَأُقِرَّتْ صَلاَةُ السَّفَرِ، وَزِيدَ فِي صَلاَةِ الْحَضَرِ “
Narrated By ‘Aisha : The mother of believers: Allah enjoined the prayer when He enjoined it, it was two Rakat only (in every prayer) both when in residence or on journey. Then the prayers offered on journey remained the same, but (the Rakat of) the prayers for non-travellers were increased.
Sahih Bukhari Volume 1, Book 8, Hadith 350
Müminlerin annesi Aişe şöyle dedi: Allah namazı farz kıldığında, hem yolculukta hem de ikamet halinde her biri iki rekât olarak farz kılındı. Sonra yolculukta kılınan namaz olduğu gibi bırakıldı, ancak mukimlerin kıldığı namazlara rekâtlar eklendi.
Sahih Buhari Cilt 1, Kitap 8, Hadis 350
Rapporté par ‘Aisha, la mère des croyants : Lorsque la prière a été prescrite par Allah, elle a été prescrite comme étant de deux unités (rakats) seulement, aussi bien en résidence qu’en voyage. Ensuite, la prière en voyage est restée la même, mais celles des non-voyageurs ont été augmentées.
Sahih Al-Bukhari Volume 1, Livre 8, Hadith 350
Diriwayatkan oleh ‘Aisyah, ibu orang-orang beriman: Ketika Allah mewajibkan salat, salat itu diwajibkan dua rakaat saja (untuk setiap salat), baik ketika mukim maupun dalam perjalanan. Kemudian salat dalam perjalanan tetap seperti itu, sedangkan (rakaat) salat bagi yang tidak bepergian ditambah.
Shahih Al-Bukhari Volume 1, Buku 8, Hadis 350