Hadith of the Day

حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ مُوسَى، أَخْبَرَنَا هِشَامٌ، عَنْ مَعْمَرٍ، عَنْ أَيُّوبَ، عَنْ عِكْرِمَةَ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ـ رضى الله عنهما أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم لَمَّا رَأَى الصُّوَرَ فِي الْبَيْتِ لَمْ يَدْخُلْ، حَتَّى أَمَرَ بِهَا فَمُحِيَتْ، وَرَأَى إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ ـ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ ـ بِأَيْدِيهِمَا الأَزْلاَمُ فَقَالَ ” قَاتَلَهُمُ اللَّهُ، وَاللَّهِ إِنِ اسْتَقْسَمَا بِالأَزْلاَمِ قَطُّ “

Narrated by Ibn Abbas: When the Prophet saw pictures in the Ka’ba, he did not enter it till he ordered them to be erased. When he saw the pictures of Abraham and Ishmael carrying the arrows of divination, he said, “May Allah curse them (i.e., the Quraish)! By Allah, neither Abraham nor Ishmael practiced divination by arrows.” (Sahih Al-Bukhari, Vol. 4, Book 60, Hadith 3353)

İbn Abbas’tan rivayet edildiğine göre: Nebi (sav) Kâbe’de bazı resimler gördüğünde içeriye girmedi, ta ki onları silmelerini emredene kadar. İbrahim ve İsmail’in ellerinde fal oklarıyla tasvir edildiğini görünce şöyle dedi: “Allah onları kahretsin! Vallahi, ne İbrahim ne de İsmail fal oklarıyla bir şey belirlememiştir.” (Sahih Buhari, Cilt 4, Kitap 60, Hadis 3353)

Rapporté par Ibn Abbas : Lorsque le Prophète vit des images dans la Ka’ba, il n’y entra pas jusqu’à ce qu’il ordonne qu’elles soient effacées. Lorsqu’il vit les images d’Abraham et d’Ismaël tenant des flèches de divination, il dit : “Qu’Allah les maudisse (c’est-à-dire les Qouraïchites) ! Par Allah, ni Abraham ni Ismaël n’ont jamais pratiqué la divination avec des flèches.” (Sahih Al-Bukhari, Vol. 4, Livre 60, Hadith 3353)

Diriwayatkan oleh Ibnu Abbas: Ketika Nabi melihat gambar-gambar di Ka’bah, beliau tidak masuk sampai beliau memerintahkan agar gambar-gambar itu dihapus. Ketika beliau melihat gambar Ibrahim dan Ismail sedang memegang anak panah untuk undian, beliau bersabda: “Semoga Allah melaknat mereka (yakni orang-orang Quraisy)! Demi Allah, Ibrahim dan Ismail tidak pernah menggunakan anak panah untuk undian.” (Shahih Bukhari, Jilid 4, Buku 60, Hadits 3353)